Het gedeukte en platgedrukte, weggeworpen blikje wordt gebruikt als icoon, herkenbaar afval-beeld. Waarbij de porselein verwijst naar onze luxe overconsumptie- en wegwerpmaatschappij.

From trash to treasure.

Er wordt gezocht naar spanning maar met een steeds aanwezige sereniteit. Het materiaal en de tijd zijn de hoofdonderwerpen.

Bij het zoeken naar de juiste tijdspanne voor het oxideren, verweren van de verroeste blikjes en verwerkingsproces van mijn kunstwerken kom ik tot diverse nuances en tonaliteiten.

Er wordt rond verschillende kernwoorden gewerkt:

gedeukt, gescheurd, platgedrukt, verweerd, geoxideerd, laten oxideren, afdrukken, doordrukken, indrukken, stapelen, assembleren, texturen, contrasten.

Via fotografie worden de kunstwerken in communicatie gebracht met de natuur en de omgeving.

In mijn atelier probeer ik 'zero waste' te hanteren. Ik heb geen afvoer, mijn afvalwater wordt opgevangen. Het spoelwater van mijn glazuren worden per kleursoort gesorteerd. Het water verdampt. De glazuurslib blijft over. Hiervan worden opnieuw glazuren gemaakt.

De afval van plastiek in mijn atelier wordt zoveel mogelijk beeldend verwerkt, met een spel van licht en schaduw, in een spontane en grillige schriftuur in de doeken.

____________________________________

In ceramic I use the dented, thrown away can as an icon, as a recognizable image of waste. I ask myself the question how to elaborate this, visualizing, searching.

From trash to traesure

There is a search for tension but with an ever-present serenity. The material and the time are the main subjects.

When looking for the right time span for oxidizing, weathering the rusted cans and processing of my artworks, I come to various nuances and tonalities.

Hereto I depart from different keywords:

Dented, torn, weathered, oxidized, rusted, let it rust, let it weater, imprint, push through, stacking, assemble, textures, contrasts.

Through photography, the artsworks are brought into communication with nature and the environment.

In my studio I try to maintain 'zero waste'.

I don't have a disposal, my waste water is being captured. The rinse water from my glazing is kept seperately according to color type. The water evaporates. The glaze sludge remains. Of this, new glazes are made again.

The plastic waste in my studio is processed as visually as possible, with a play of light and shadow, in a spontaneous and whimsical writing in the canvases;